1. Wydzielanie piany.
W zimowe lub deszczowe dni, gdy temperatura lakierowanej powierzchni (szkielet nadwozia i wewnętrzna powierzchnia poszycia zewnętrznego itp.) jest zbyt niska lub wilgotność powietrza jest zbyt wysoka, na powierzchni przedmiotu obrabianego występuje wilgoć , dzięki czemu przyczepność dolnej warstwy pianki do przedmiotu obrabianego zmniejsza się i łatwo ulega szybkiemu odpadnięciu.
Ponadto, gdy na powleczonej powierzchni szkieletu występuje brak równowagi oleju, kurzu lub składników (materiału jest za dużo), zmniejszy to również przyczepność warstwy pianki.
Środki zaradcze są następujące: przed natryskiem spieniania należy dobrze przygotować powierzchnię szkieletu i skóry, zbudować w deszczowy dzień przy dużej wilgotności, spróbować osuszyć wilgoć na powierzchni natryskiwanego przedmiotu, podgrzać surowiec materiałów zimą i, jeśli to możliwe, podgrzać wstępnie pokrytą powierzchnię i szkielet; w razie potrzeby zwiększyć proporcję składnika B (lub zmniejszyć proporcję składnika A) w celu przyspieszenia reakcji i poprawy przyczepności.
2. Skurcz pianki.
Skurcz pianki odnosi się do zjawiska polegającego na tym, że korpus piankowy kurczy się wokół korpusu piankowego po uformowaniu, tak że pomiędzy korpusem piankowym a szkieletem korpusu powstaje duża szczelina, co wpływa na siłę wiązania i uszczelnienie oraz łatwo odpada.
Powodem jest to, że podczas budowy zimą wzrasta lepkość materiału, pogarsza się płynność, a pianka w procesie formowania powoduje skurcz objętościowy.
Rozwiązaniem jest podgrzanie surowca i powietrza oraz odpowiednie zwiększenie natężenia (prędkości) przepływu powietrza, aby materiał wymieszał się równomiernie i przyspieszył szybkość reakcji.
3. Martwa bańka.
Martwe pęcherzyki oznaczają, że powstała piana jest zbyt gęsta lub nie pieni się.
Dzieje się tak na skutek braku środka spieniającego w surowcach lub zbyt niskiej temperatury.
Rozwiązaniem jest podgrzanie surowców, zwiększenie ilości powietrza, dostosowanie receptury, zwiększenie dawki katalizatora i spienienia, tak aby skrócić czas reakcji.
Jeżeli w konstrukcji w normalnej temperaturze występują martwe pęcherzyki, przyczyną może być zbyt długie przechowywanie materiału A i odparowanie środka spieniającego, dlatego część środka spieniającego należy dodać do materiału A.
4. Pianka jest zbyt krucha.
Wynika to głównie z niewłaściwej proporcji surowców i nadmiernego zużycia materiałów na składnik B.
Rozwiązaniem jest odpowiednie zmniejszenie natężenia przepływu materiału B w celu zmniejszenia ilości izocyjanianu.
5. Pianka jest zbyt miękka.
W przeciwieństwie do kruchości pianki, jest to związane głównie z niskim stosunkiem materiałowym składnika B, dlatego należy odpowiednio zwiększyć ilość składnika B (lub zmniejszyć ilość materiału składnika A).